Op tournee deel 1

Aanvankelijk dacht ik om de verslagen van mijn reis met een kleine groep mensen te delen. Lekker intiem en Toch ook wel een beetje veilig, tóch?
Nu ik alweer een paar weken onderweg ben en wij regelmatig foto's op FB hebben gezet dacht ik vanmorgen: ik gooi mijn reisverslagen gewoon ook de wijde wereld in en iedereen die het leuk vindt, mag meegenieten van deze gave reis. Ik vind het wel een beetje eng om dat te doen, moet ik toegeven.
Ik vraag mij nl. nog steeds af wie nu op mijn (lange) reisverhalen zit te wachten en o jee als ik nou eens stomme grammaticale fouten ofzo maak. Het belangrijkste is echter dat ik merk dat ik het gewoon heel erg leuk vind om te schrijven en het begint een dagelijkse traditie te worden. Leuk vooral ook, om er zo mee bezig te zijn en je geniet maar met mij mee als je dat wilt.

Ter voorbereiding van onze tournee naar het Noordereiland heb ik eerst een gave hoed gekocht. Australische stijl en NZL leer dus helemaal doordacht..... Een of andere dure winkel in Auckland heeft de perfecte maat dus meteen gescoord. Later blijkt dat een lokale zaak bij Thelma in de buurt exact dezelfde hoed aanbiedt en die is natuurlijk stukken goedkoper.....bummer!!
Verder had ik besloten om mijn kop weer eens kaal te scheren. Jaren geleden deed ik dat ook en dat vond ik toen wel cool. Lekker makkelijke coupe en het ziet er wel stoer uit met die gave hoed. Geeft ook nog eens een extra vakantiegevoel.....heerlijk!!!

Woensdag 28/1 halen we onze huurauto op en gaat het beginnen. Bismarck vindt het maar een koekjesblik maar mij maakt het geen ene zak uit. Als het kreng maar blijft rijden, daar gaat het mij vooral om.
Zoals gebruikelijk zijn we niet zo goed voorbereid op deze onderneming en hebben we eigenlijk geen idee over wat ons allemaal te wachten staat.
Op de valreep een nieuwe sim-kaart gekocht zodat we goedkoop lokaal kunnen bellen en wat toeristische folders opgehaald. We hebben beiden nog steeds geen letter gelezen over dit land.
Het nieuwe mobiele nummer gecheckt en jawel alles werkt keurig. Er kan dus niks misgaan.
Thelma geeft een TomTom (TT) te leen dus we kunnen niet verdwalen.
In het verleden hebben we tijdens vakantie's vaak zitten stressen, de ene is niet zo handig met kaartlezen en wil liever niet zelf rijden. TT komt hier dus als geroepen.

Nadat we de auto hebben opgehaald moeten we even een eindje achter Thelma aanrijden. Ze geeft ons duidelijke instructies waar wij rechtsaf moeten slaan maar daar gaat het al meteen mis, blijkt korte tijd later.

Door de overdaad aan folders en kaarten op mijn schoot, ben ik als bijrijder al snel het overzicht kompleet kwijt en ik heb geen idee hoe de TT werkt. We zitten al vrolijk op de snelweg en ik probeer enig overzicht in de chaos te krijgen terwijl Bismarck vraagt of we de goede kant op gaan maar ik heb uiteraard geen idee, wat een gedoe......
Gelukkig hebben wel een concrete bestemming vandaag en ook is de eerste overnachting in een Top 10 accomodatie al geregeld. In ieder geval een plek om te slapen dus. Wat we verder allemaal onderweg gaan zien...? We hebben beiden geen flauw idee.


Thelma belt al snel op Bismarck's nummer (mijn mobiel stond op mute) om te zeggen dat we de verkeerde afslag hebben genomen. Inmiddels was ik al aan het zoeken naar de kaart met alle informatie en die kon ik niet vinden. Toestanden dus en ik vroeg mij af waar we in hemelsnaam aan begonnen waren.

Nou, die chaos duurde uiteindelijk dus helemaal niet zo lang want toen we eenmaal de goede richting hadden gekozen liep alles heel soepel. Tripadvisor blijkt een erg handige app te zijn waarmee ik eigenlijk alles meteen kan opzoeken.

De eerste bestemming was een chocolade fabriek in Algies Bay. Heerlijke koffie met een flinke punt chocolade mud cake. Waanzinnig lekker maar mijn maag was er naderhand niet zo blij mee. Mijn galblaas had er spontaan een hartaanval van gekregen, als die nog bij mij was geweest......
Eenmaal terug in de auto vond ik dat ik toch maar eens iets moest gaan lezen over onze eerste bestemming maar ik werd kotsmisselijk door de vele haarspeldbochten. Geen goed idee dus. Ik laat het maar allemaal gewoon o mij af komen, zoals ik vooraf eigenlijk steeds heb lopen roepen.

We rijden een fantastische route via Langs Beach, Ruakaka, Rawhiti Whangamumu (kun je het nog volgen?....lol) naar Russell in Bay of Islamds, onze eerste bestemming.
Het was een hartstikke gaaf traject. Het binnenland heeft een vreemde vegetatieve samenstelling: populieren, abelen, eucalyptussem, naaldbomen, palmen, enorme varens, heeeel veel agapantussen, juca's en vele loofbomen waarvan ik de naam uiteraard niet ken. Wil mij hier natuurlijk niet presenteren als een of andere flora-deskundige. Gekke formaties, soms een enkele halfdode pinus of prachtige "kerstboom" in het midden van een enorme grasvlakte waar dan bijv ook een kudde gitzwarte runderen graast. Even later schapen, bruine koeien of gewoon een enorme kale gele heuvel die overgaat in frisgroene grasvlakten. Merk dat ik het lastig vind om er een passende beschrijving voor te verzinnen maar weet in ieder geval dat ik er door werd gefascineerd. Moet de hele tijd aan de film Avatar enz. denken, daar lijkt het enigszins op.
Aan de kust tref je een waanzinnig kustlijn aan. Woest rollende golven met wite schuimkoppen likken aan de enorme rostswanden of de prachtige stranden. De kleur blauw kan ik niet eens beschrijven, zo mooi.
Maar genoeg hierover nu, straks krijg ik nog schrijverscapsones.....

Eenmaal in de buurt van Russell zegt onze TT plotseling dat we moeten omkeren, om welke reden dan ook. Eigenwijs als we zijn negeren we natuurlijk die aanwijzing, om vervolgens in het centrum van deze "wereldstad" terecht te komen. Intuïtie leidt ons meteen naar Sally, een restaurant/bar aan het strand. Heerlijk uitzicht en relaxte sfeer in de namiddagzon. Later blijkt dat dit een van de weinige plekken is om lekker te relaxen want veel meer heeft dit kleine kustplaatsje niet te bieden. Wel een aantal gave restaurants maar daar maken wij vandaag geen gebruik van.

We gaan op zoek naar ons Top10-locatie en het blijkt dat we er vlakbij zitten. TT zat dus maar wat te zwetsen in de auto over dat omkeren........hahahaha
We zitten in een "self contained accommodation". Ik had daar nog nooit van gehoord maar gelukkig had Bismarck wat voorbereidend werk gedaan. Koelbox met ontbijtspullen mee, extra linnengoed voor de bedden en Thelma had een paar jassen en stoelen meegegeven.
In de supermarkt kopen we spullen voor een BBQ met kipsate, salade en een maïskolf. Top10 blijkt zijn naam echt waar te maken want het is er helemaal geweldig. De gezamenlijke keuken, toiletten en douche zijn schoon en BBQ op gas staat klaar voor gebruik.
Nooit gedacht dat ik dit zo leuk zou vinden. Het geeft een echt vakantiegevoel zoals ik dat nog niet ervaren heb deze reis. Andere gasten zijn heel relaxt en iedereen neemt de tijd voor een kort praatje.
Ook hier is het personeel weer erg servicebereid en geeft ons handige tips. We hebben meteen voor de volgende 2 nachten op een andere locaties gereserveerd.

Inmiddels zijn we op onze volgende Top 10 locatie "Whatuwhiwhi" neergestreken. Vandaag naar Cape Reinga gereden, het meest noordelijke punt van Nieuw-Zeeland. Ook hier weer een fantastisch gevarieerd landschap maar nu val ik in herhaling denk ik.
Vanaf de vuurtoren heel gave foto's gemaakt. Het lijkt wel alsof je hier op elke volgende meter de foto van je leven kunt maken. De kleuren zijn gewoon wonderlijk en zooooo gaaf.

Morgenvroeg vervolgen we onze reis via de westkust iets naar het zuiden in Kauri park, maar daarover meer in mijn volgende verslag.