op tournee deel 2

Whatuwhiwhi in Doubtless Bay hebben we inmiddels alweer verlaten en via de westkust zijn we iets naar het zuiden gereisd. Ik heb eindelijk een keertje echt lang geslapen dus ik voelde me een stuk meer uitgerust toen ik aan deze lange reis begin.
Door Herekino forest naar Kohukohu om vervolgens met het veerpont verder naar Opononi bij Hokianga Harbour.
Het is geen doen om de schoonheid van de natuur op deze route te beschrijven. Met hoge snelheid reden we in ons koekjesblik over de weg want tja, je wilt het verkeer achter je niet ophouden natuurlijk. Hoe relaxt de Nieuw-Zeelanders ook zijn, eenmaal in de auto weet iedereen de gasplank goed ingedrukt te houden.
Eigenlijk baal ik daar wel een beetje van want ik mis veel teveel kodak-momenten vind ik.
Via via had ik gehoord dat de "lookout" in Hokiangi erg spectaculair moest zijn. We besluiten dit lokaal advies uiteraard op te volgen want dat doen we eigenlijk al de hele tijd. Zelf minimale voorbereidingen treffen of brochures lezen en gewoon maar zien wat elke dag ons brengt. Het bevalt goed om op deze manier te reizen maar soms vraag ik mij wel ens af of we niet veel missen daardoor. Maar de dagen zitten nu propvol met mooie bezoekjes dus het zal misschien wel meevallen.
Op de veerpont had ik gehoord dat in Opononi de Fish & chips een "must" is. Inmiddels was het lunchtijd en wij zijn de beroerdste niet dus even later zitten we met een grote zak eten zonder bestek voor ons.
Ach het was wel okay maar eigenlijk zonde van die lekker vis. Totaal geen smaak en eigenlijk hartstikke vet. De dames in die "patatkraam" waren hilarisch dat wel, maar verder was het maar zozo.

Daarna naar dat spectaculaire uitzicht gereden en jaaaaaaaaaaa, dat was dus echt supergaaf. Ik raakte er helemaal van in extase en ik vroeg mij af of er zoiets als een optisch of visueel orgasme bestaat. Gewoon zo mooi dat je eigenlijk niet weet naar welke kant je moet kijken omdat je vanuit elke hoek weer een waanzinnig mooi plaatje ziet.

Hierna doorgereden naar Waipoua Forest om de Kauribomen te bekijken. De natuur blijft onderweg maar spectaculair mooi.
Op de route zie je elke 500 m een overreden "soort van konijn" liggen. Dat ziet er wel triest uit eigenlijk. Later blijkt dat het opposums, een soort buideldier, die een plaag op het eiland zijn. Niemand treurt er om, laat ik mij vertellen, want ze bedreigen de inheemse bomen en planten. Op een gegeven moment vliegt vlak voor de auto een roofvogel met een karkas in z'n poten weg. Het lijkt wel een film en toch voel ik een soort van medelijden voor die beestjes.
De vele kleuren groen in deze overweldigende natuur beginnen een groot kalmerend effect op mij te krijgen. Af en toe moet ik mezelf nog in m'n arm knijpen want het lijkt op een (soms luguber) sprookjesland. Op een gegeven moment slaat de fantasie op hol en vragen we ons af of dat nou echt een overstekende Hobbit-familie was. We liggen in een duik uiteraard.
Eenmaal bij die Kauri-bomen aangekomen valt het op dat er zoveel zorg wordt besteed aan het behoud van de speciale natuur. Aangelegde wandelpaden waar je niet vanaf mag of de schoenzolen moet ontsmetten zodat de aarde niet wordt verpest. En warempel, iedereen houdt zich aan de instructies. Het ziet er keurig uit allemaal.
Wat we te zien krijgen zijn enorme woudreuzen die enkele meters dik in doorsnede zijn. De oudste is 2000 jaar oud en dat gaat bijna mijn voorstellingsvermogen te boven. Het ruikt hier ongerept, ondanks de vele toeristen. Geen bussen vol hoor maar je blijft elkaar wel telkens tegenkomen, alsof we elkaar achtervolgen en dat is wel weer grappig.
Verder waan ik mij in dit bos alsof ik live in de film "Avatar" zit. Zelfs de zuurstof lijkt anders te ruiken en alsof ik de zuivere energie van de bomen en planten letterlijk kan proeven of voelen.

In de namiddag rijden we door naar Kauri coast, Throunson park. Hier staat ons volgende bed klaar. We eten deze keer een grote maaltijdsalade. De traditie van mais en vlees op de BBQ slaan we een keertje over. We hebben overal gekeken voor mais maar die was blijkbaar overal uitverkocht.....
Vrij snel daarna gaan we pitten maar na 1 uur was ik weer klaarwakker. Ik had zoveel indrukwekkends gezien, ik moest er weer meteen aan denken en het hield mij uit de slaap. Uiteindelijk ben ik wel weer in slaap gevallen nadat ik de tikkende klok had "vermoord" en alleen nog het stromende water in het kleine riviertje hoorde.

Daags erna weer een lange dag in de auto. Via Warkworth en Auckland naar Roturua gereden. Met Thelma onderweg afgesproken voor de lunch omdat we vlakbij waren.
Het was een lange dag in de auto en we waren doodmoe bij aankomst.
Onderweg was het mooi om te zien hoe snel het landschap telkens verandert. Ten zuiden van Auckland reden we door een gebied met vooral veel koeien en schapen, boerderijen dus. Dit gaat vervolgens over in akkerbouw met aardappel- en maisvelden (Hee d'r is weer mais). En vervolgens rijd je door een oord met een "echte" hobbit-woning. Wij natuurlijk stevig op de rem, met gierende banden omdraaien en kijken wat dat is.
Blijkt dat je hier tickets kunt boeken voor een Tour naar Hobbiton, de filmset waar de film is opgenomen. Een leuk idee voor op de terugweg misschien.
Onderweg uitkijkend over het voorbijglijdend landschap vroeg ik mij af hoe het toch komt dat ik eigenlijk van alles wat ik zie, een foto wil maken. Plotseling zag ik het licht........ Het is het LICHT wat hier anders is. Daardoor is alles ander "verlicht" en dus veel mooier.
Het is toch gek dat ik van een droog en verdord landschap, een dooie boom, verdorde bloemen in de berm van de weg enz. enz. telkens een foto wil maken. Ik vind het een mooie verklaring en ik geniet ervan.

Eenmaal aangekomen in ons volgende logeeradres kiezen we voor een iets luxere woning met tv. We blijven hier 2 nachten slapen en we willen ook weer eens een eigen toilet en badkamer.
We nemen eerst een heet thermaalbad van geelgroen water!!!! We waren niet de enigen met dit idee, het bad zat propvol met gezinnen en kleine kinderen. De kleur van het water bracht mij op vervelende gedachten dus ik was er eigenlijk wel snel klaar mee......

Daarna onze zoveelste BBQ en lekker tv kijken. Ik ben halverwege in slaap gevallen en heb een heerlijke nacht gemaakt.
Wat er morgen op het programma staat weten we nu nog niet.