Gratis olie......

Paaszondag vandaag en het is weer een rustdag in de ashram. We blijven hier helaas verstoken van paaseieren vanwege een strikt vegetarisch dieet: geen suikers, alcohol of dierlijke eiwitten dus ook geen lekker eitje kunnen tikken vanmorgen. Ai ai ai, en dat kan soms toch oh zo lekker zijn.

Wel hadden we met z'n drietjes (Harjen, Judith en ik) het idee opgevat om vandaag naar de lokale kerk te gaan om toch iets van Pasen op te pikken en het strand te bezoeken.
De indrukwekkende ochtend-talk van de guru ging wel voor een groot deel over de Christus-energie dus er werd wel degelijk bij stil gestaan hier.
Nu is Trinidad een heerlijk tropisch eiland hoor, maar de prachtig witte stranden met wuivende palmbomen zijn voor ons hier in de omgeving van de ashram toch echt een grote illusie. In deze buurt staan aan de kust nogal wat overslagplekken met enorme hoeveelheden olie en ligt de baai vol met grote zee-tankers om duizenden liters in te nemen en koers te zetten naar........?......ja "God mag weten waarheen"!!!!
Verder staat vlakbij een cementfabriek met grote lelijke gebouwen er omheen dus je moet soms echt goed mikken om mooie plaatjes te schieten en de industriële aktiviteiten rondom ons te ontwijken.

Verder is het ook nog helemaal niet zo makkelijk om in deze buurt een taxi te regelen op Paaszondag. "Uber" bestaat in deze buurt uiteraard niet maar na lang doorvragen (zeuren) bij de lokale staff is het dan toch gelukt om een telefoonnummer los te peuteren. Een buurman is bereid ons even naar een strandje vlakbij te brengen.
Helemaal happy en vol goede moed in de auto gestapt (de snelheidsmeter en enkele andere essentiële meters werkten niet, zag ik in een ooghoek maar ach, ik heb Mexico ook overleefd dacht ik....) en na 5 min rijden staan we voor de lelijkste plek ooit.
Omdat ik Trinidad al vrij goed heb leren kennen in de afgelopen 25 jaar ben ik erg gedreven om Harjen en Judith iets meer van het eiland te laten zien. Ik heb Judith al zo vaak verteld hoe mooi de natuur hier op sommige plekken is.
Deze keer ben ik toch wel wat gedesillusioneerd en de beteuterde gezichten van mijn maatjes spreken boekdelen.
Enorme olietankers voor de kust, plastic en andere rommel op het ieniemienie strandje...
Er zijn wat lokale mensen met kinderen die ook de zee in gaan dus het zal wel goed zijn, denk ik optimistisch en we gaan geforceerd vrolijk uit de kleren.

Het water ziet niet echt helderblauw dus in gedachte besluit ik dat het groene water een bijzonder mooie kleur is ......maar het zet mij toch aan het denken want op de bodem ligt ook nog een of andere plakkerige drab waar ik niet in durf te gaan staan maar ach....we hebben zon, zand en zout......daar ging het mij in ieder geval om.
Nu maar hopen dat ik niet een of andere enge ziekte heb opgelopen. Na een kort moment in het water besluiten we dat het wel mooi geweest is want we worden er echt niet vrolijker van. Het enige grappige is eigenlijk de duik van diverse pelikanen in het ondiepe water. Dat ze niet met hun snavel vast komen te zitten in de blubber blijven steken blijft ons een raadsel. We hebben er wel vreselijk om moeten lachen.
Frank, van de taxi vraagt ons verwondert waarom we alweer zo snel weg willen.
Nou ja, omdat we nog even naar die kerk daar verderop willen gaan melden we hem, een eerlijk antwoord op zijn vraag daarmee ontwijkend!!!!!

Hierna dus naar de St-Peter Church op de heuvel om met een mooie Paasgedachte een kaarsje te gaan branden. De pastoor staat net klaar om weg te gaan maar hij is zo aardig om de tijd te nemen en ons nog even binnen te laten. Het was een heel bijzonder moment toen de deur voor ons drietjes openging en wij de gelegenheid kregen om onze kerkelijke rituelen te doen.
Zo werd ons uitstapje toch nog heel leuk afgesloten.

De dagen in de afgelopen week zijn eigenlijk als in een roes voorbij gegleden. Het strikte dagelijkse programma geeft weinig ruimte om andere dingen te doen. Er wordt niet echt noeste arbeid verwacht, zoals de vorige keren wel het geval was, maar de dagen verlopen eigenlijk allemaal heel soepeltjes.
Tuurlijk kom ik in de stilte nogal wat persoonlijke issues tegen die ik dan weer mag "transformeren" en soms krijg er tabak van en heb ik daar helemaal geen meer zin. Dit is nu mijn 3e lange bezoek aan deze ashram en ik heb die vorige keren al zoveel geleerd. Mijn leven is er een stuk boeiender en rijker door geworden dus ik ga nog maar even lekker door met het transformatieproces. Zo pep ik mezelf telkens weer op als ik er helemaal klaar mee ben. Maar ik moet zeggen dat het telkens slechts heel korte momenten zijn. Nee, ik ben echt in heel goede doen en geniet doorgaans van alles wat er in en om mij heen gebeurd.

Mijn meditaties zijn nog nooit zo intens geweest. Ik heb in de afgelopen jaren al behoorlijk wat uurtjes op mijn meditatiekussen doorgebracht maar wat er deze keer gebeurt is echt helemaal nieuw en ik ben zoooooo nieuwsgierig wat er nog allemaal gaat komen. Vandaag zit 1/4 van het geheel erop en ik ben stiknieuwsgierig naar het vervolg.

Het gaat mij te ver om de benadering van deze guru tot in detail te beschrijven. Ik zou het best wel willen hoor maar dat wordt dan weer zo'n enorme lel tekst en dat wil ik je besparen.
Maar je kunt natuurlijk altijd zijn site bezoeken als je daarin geïnteresseerd bent.
Elke dag zijn er via internet live-uitzendingen die je gratis kunt volgen. Hij gaat in "sacred conversations" met de deelnemers in gesprek dus misschien zie je mij dan ook nog een keertje zitten of als ik aan het woord ben. Er gaat geen uitzending voorbij dat ik mijn mond hou......lol
Uiteraard wel alles in het Engels dus hopelijk is dat geen probleem voor je. Je kunt inloggen via: www.blue-star.org

Wat het voor mij deze keer anders maakt is dat hij ons heel praktische aanwijzigingen geeft om alles in de dagelijks praktijk te integreren. Dit wordt oa. ondersteund met heel krachtige ademhalingsoefeningen.
Hij gaat er van uit dat het belangrijkste werk buiten de ashram gedaan dient te worden. Geen volgelingen werven of in afzondering gaan leven maar juist midden in het leven staan en de zelftransformatie bij anderen stimuleren zodat we een betere wereld voor elkaar creëren. Ik weet niet wat jij daar van vindt maar voor mij is het een geweldig mooi uitgangspunt en het stimuleert mij om het geven van mindfulness trainingen te intensiveren.

Tot zover deze update.
Laat het weten of mijn verhaal nog een beetje leuk leesbaar is. Het is echt fijn om jullie reacties te horen.
Inmiddels is het Paasmaandag en ben ik niet ziek geworden na ons "oliebad"gisteren