Mexico, mexihihicooooooo!

Mijn tijd in Mexico lijkt alweer een eeuwigheid geleden. Toch is het pas sinds 2 dgn dat ik richting Miami ben vertrokken en nu zit ik alweer op de luchthaven ivm mijn vlucht richting Trinidad; mijn eindbestemming op deze lange reis.
Ik heb er een beetje gemengde gevoelens over maar daarover een andere keer meer.

In Miami heb ik Ursha en d'r dochters, Kimberley and Rebekkah bezocht. Chelsea, een nichtje, logeert op dit moment ook bij haar dus een vol huis.
Het is alweer 8 jr geleden dat ik in Miami was en de dochters zijn inmiddels prachtige jonge dames van 21 & 18. Het was geweldig om te zien hoe zelfstandig ze zijn geworden. Parttime baan, studie, auto, enz enz......en gewoon een volwassen gesprek mee voeren.......geweldig.
Rebekkah, mijn petekind, kon ik helaas maar heel even zien omdat zij ivm de studie meteen terug naar de campus moest.
Met Ursha heerlijk als vanouds mee bijgekletst (half nederlands, half engels want ze heeft jaaaaaren in Nederland gewoond) en onze sterke vriendschapsband opnieuw bevestigd.

Maar nu dus onderweg naar Trinidad waar voor mijn een geheel nieuwe fase van deze reis zal starten. Na aankomst ga ik 1 nacht bij mijn "schoonmoeder" Vera logeren. Dat zal voor mij weer even het gevoel geven dat ik thuis kom want daar kom ik inmiddels alweer sinds 24 jaar over de vloer.

Ik wil nog even terugkomen op mijn tijd in Puerto Vallarte. Dat is uiteindelijk toch een heel indrukwekkend verblijf geworden.
Na mijn verjaardag heb ik het heerlijk gehad op strand enzo en leuke nieuwe vrienden gemaakt.
Daags na mijn verjaardag heb ik aan het strand ontbeten. Ik was zo'n beetje de enige gast en verder was ook het strand nog heerlijk rustig. Alle strandstoelen leeg en "el joven" draaide heerlijke latino muziek. Ik was echt helemaal happy en genoot van een heerlijk ontbijt en de omgeving.

Zo rondom mijn verjaardag had ik mezelf op een verjaardagskado getrakteerd.
Ik wilde al een eeuwigheid een bepaalde ring kopen maar die ik in mijn hoofd had kon ik nergens vinden. In Puerto Vallarte was ik een paar dagen daarvoor een zaak binnen gelopen en daar lagen diverse exemplaren voor mij uitgestald, precies zoals ik die had bedacht. Helemaal enthousiast dus hier moest ik mijn slag slaan.
Ik werd meteen verliefd op de steen die voor mij van grote spirituele betekenis bleek te zijn. (Lapiz lazulli)
Het werd uiteindelijk wel een gedoe want ik heb tot 3 maal toe voor een nieuwe moeten vragen. De eerste had niet de mooie natuurlijke tekening die ik wilde, de 2e was veel te licht van kleur en de derde steen bleek een krak te hebben. Uiteindelijk heb ik een enkele concessie moeten doen maar nu ben ik helemaal happy met mijn nieuwe sieraad.

Zoals ik al vertelde heb ik een paar boeiende mensen leren kennen.
Zo zat ik de avond voor m'n verjaardag ergens in een kroeg en ik raakte in gesprek met mijn buurman.
David is een Mexicaanse kinderarts van 29 jr en werkt sinds 1 week als arts in de nachtdienst in het ziekenhuis. Hij komt niet uit PV en kent daar net als ik eigenlijk nog niemand. Hij besluit mij op sleeptouw te nemen als hij hoort dat ik over een paar uur jarig ben en hij wil mij kennis laten maken met het locale uitgaansleven.
Dit resulteert in een kroegentocht met veel alcohol tot na 4 uur in de ochtend waarna ik uiteindelijk "tuti lampioni" mijn bed in duik.
We hebben gedanst, gelachen om de shows en enorm lange gesprekken over de meest uiteenlopende onderwerpen gevoerd. Het was mooi om te merken hoe ons leeftijdsverschil geen enkele rol speelde. Een boeiende man met prachtige verhalen.
Er was een klik en we konden het dus gewoon heel goed met elkaar vinden. De laatste dag hebben we nog in het gave restaurant van mijn eerste avond gegeten. Heerlijke dis wederom en daarna nog even doorgezakt in de kroeg.

Carlos heb ik op een terras ontmoet en hij nam mij mee voor een ongelooflijk lekkere maaltijd in een Mexicaans restaurant.
Hij is van mijn leeftijd en het was zo gaaf om te merken dat we dezelfde interesse hebben. Hij is bioloog maar net als ik ook erg geïnteresseerd in het filosofische/spirituele leven. Hij drinkt geen alcohol en heeft de discipline om elke ochtend met 1 uur yoga de dag te starten voordat hij naar zijn werk gaat. Nou, daar kan ik nog een voorbeeld aan nemen, realiseer ik mij....... Deze vakantie heb ik dat behoorlijk laten schieten.
Af en toe eng gewoon om mijn uitspraken uit zijn mond te horen.
Op een gegeven moment zegt hij dat het personeel in het restaurant wilde afsluiten. Ik had niet in de gaten dat het al zo laat was en wij al ruim 3 uur onafhoudejk hadden zitten kletsen.

Beide heren spreken vloeiend Engels maar uiteraard is Spaans hun eerste taal. Voor mij natuurlijk makkelijker om Engels te praten maar daar hebben zij een stokje voor gestoken.
Onafhankelijk van elkaar kreeg ik te horen dat het niet de bedoeling is om nu Engels te spreken, ik wilde immers Spaans leren......zeiden ze.
In PV loopt een menigte Amerikaanse/Canadese toeristen rond en Engels is soort van voertaal hier! Ook voor de Mexicanen. Voor mij in eerste instantie niet zo leuk maar met mijn nieuwe vrienden kon ik weer lekker Spaans zitten pruttelen.
Met beide mannen een mooie basis voor een langdurige vriendschap gelegd.

Na PV ben ik naar Mexico DF gevlogen waar ik mijn dierbare vriendin/collega Monique ontmoette. Zij komt laat in de avond vanuit Amsterdam werkend aan en is helemaal stuk. Toch gaan we nog even een borrel halen op de hoek want we hebben natuurlijk enorm veel te bespreken. In Amsterdam bellen we sinds jaaaaren praktisch dagelijks met elkaar en we moeten een paar maanden inhalen nu.
Na het ontbijt daags erna nemen we de trolleybus voor een toeristische rondrit door de stad. Een superidee want we kunnen lekker zitten kletsen terwijl we als een koningspaar door de stad worden gereden.
Halverwege voor de lunch ergens uitgestapt en om 17.00 u weer klaar om met Alberto, een lokale vriend van me, een hapje te gaan eten.
Hij spreekt wel Engels maar we besluiten voor 'lokaal' te gaan. Soms levert dit wel hilarische zinsconstructie's op in deels limburgs/Nederlands/Engels/Spaans.
Wijn, bier, mescal en tequila helpen om het allemaal niet zo nauw te nemen en we hebben een topavond met z'n drieën.
Het Italiaanse restaurant werd een beetje dol van onze aanhoudende verzoeken om de muziek toch echt wat lager te zetten, ze hadden gewoon keiharde rockmuziek op staan en we kregen er koppijn van.
"Los jovenes" hadden ook hoofdpijn zeiden ze, ik vraag mij achteraf wel af of het van de muziek komt of door ons gezeur daarover..........

Uiteindelijk een veel te korte nacht gemaakt want ik moest om 7 uur al met de taxi naar de luchthaven.
Na een lange avond kletsen bij Ursha in Miami heb ik die nacht geloof ik 11 uur gepit.

Ondertussen ben ik nu bij Vera in Port of Spain (Trinidad). Hier heb ik afgelopen nacht geslapen.
Cheryl kwam mij, heel luxe, op de luchthaven ophalen. Wij zouden in Nieuw Zeeland eigenlijk met haar rondreizen maar ze moest op het laatste moment afzeggen. Leuk om haar nu weer even te zien.
Op het moment wordt ik helemaal volgestopt met lekker lokaal eten wat Vera heeft gekookt en wat de buren komen brengen. Het is een geweldige thuiskomst wederom......

Over een paar uur komt Victoria mij ophalen en duik ik voor een paar weken in de ashram onder. Ik blijf gewoon contact houden hoor en zal ook regelmatig een update schrijven. De strekking van mijn verhalen zijn misschien wel wat anders dan wat jullie in de afgelopen weken van mij gewend zijn geraakt. Maar blijf svp vooral ook gewoon feedback schrijven. Is altijd leuk om jullie reacties te lezen.